پاریس – الکساندر نیف ، مدیر جدید اپرای پاریس ، با پوشیدن کت و شلوار آبی تیره ، نقابدار ، و با بخشی از موهایش کاملاً صاف ، می توانستید از آن به عنوان خط کش استفاده کنید ، جلسه ای را در دفتر مطبوع خود برگزار می کرد. 5 اکتبر بود ، روزی که قرار بود باله برجسته این شرکت اولین اجرای خود را از زمان اعتصابات دو تئاتر اپرا در دسامبر گذشته تعطیل کند. اما پاریس به تازگی به عنوان منطقه ای با خطر بالا برای ویروس کرونا اعلام شده است – این آخرین نشانه این است که هنوز وضعیت طبیعی در آینده بسیار دور است.

آقای نیف فقط 5 هفته به عنوان کارگردان اپرا مشغول به کار بود ، از جمله معتبرترین موقعیت ها در صحنه فرهنگ جهانی ، نظارت بر بودجه عملیاتی سالانه 220 میلیون یورو (261.3 میلیون دلار). نباید زمان بهتری برای شروع وجود داشت ، 350 سالگرد شرکت ، که قرار بود در پاییز امسال با تولید جدید و پر زرق و برق چرخه حماسه “حلقه” واگنر به اوج خود برسد.

درعوض ، آقای نیف مستقیماً به سمت یک annus horribilis رفته بود. اعتصابات از دسامبر تا مارس 84 اجرا را متوقف کرد و کسری بودجه 45 میلیون یورویی را باز کرد. سپس ویروس کرونا شروع به گسترش کرد و منجر به قفل شدن و ماهها نمایش لغو شده شد. نامه ای سرگشاده درباره نژادپرستی نهادی در این شرکت منتشر شده است. در مطبوعات شکایات مربوط به بسته سخاوتمندانه – حدود 81 میلیون یورویی – کمک دولتی به اپرا ، که قبل از نتایج ممیزی در امور مالی آن اعطا می شود ، وجود دارد.

آقای نیف 46 ساله ، مدیر كل شركت اپرای كانادا در تورنتو و مدیر هنری سانتافه اپرا ، قرار بود این سمت ها را ترك كند و سال آینده پاریس را به عهده بگیرد. اما در ماه ژوئن ، استیفان لیسنر ، سلف او ، ناگهان اعلام کرد که برای شروع تازه ای در Teatro San Carlo در ناپل ، ایتالیا زود ترک می کند. با چشم بسته شدن این خبر و در حال حاضر دستکاری چندین شغل در دو قاره ، آقای نیف مجبور است که به تنهایی این کار را انجام دهد.

او در هنگام ناهار با خونسردی گفت: “من در 5 آگوست می دانستم که از 1 سپتامبر شروع می کنم.”

و همه اینها قبل از قفل دوم ویروس کرونا ، که امانوئل ماکرون ، رئیس جمهور فرانسه ، در اواسط ماه اکتبر اعلام کرد و رویاهای اپرا و باله زنده را حداقل از ماه نوامبر پایان داد.

آقای نیف بعد از اعلام ریاست جمهوری گفت: “وقتی تعداد موارد جدید را دیدیم ، متأسفانه می توانید این موارد را ببینید.” “ما در موقعیت خوبی قرار گرفتیم ، و قفل جدید گوه ای در برنامه های ما ایجاد کرد.”

وضعیت بدون شک ناخوشایند است. اما آقای نیف حداقل از این واقعیت که او تازه کار اپرا نیست کمک می کند: از سال 2004 تا 2008 ، او در اینجا به عنوان مدیر بازیگری زیر نظر مربی خود ، جرارد مورتیه معروف امپرسیاری کار می کرد. آقای نیف گفت ، دانش داخلی او در مورد این موسسه مهم بود ، زیرا به او اطمینان می داد که می تواند با “یکی از پیچیده ترین مشاغل در این زمینه” کنار بیاید.

“فکر کردم ، آیا دوست دارم برگردم و با این افراد کار کنم؟” او گفت. “پاسخ مثبت بود.”

روابط فعلی آقای نیف در یک شرکت پرپیچ و خم سیاسی ، مشهور سیاسی ممکن است برای حرکت از آنچه به عنوان بن بست یخی بین اپرا (یا حداقل اتحادیه های کارگری قدرتمند آن) و آقای لیسنر به پایان رسید ، بسیار مهم باشد.

“وقتی شنیدیم او می خواهد زودتر برسد ، ما فقط خوشحال نشدیم. ما بسیار راحت شدیم. ”گفت: فردریک لاروک ، ویولونیست ارکستر این شرکت. “لیسنر در پایان دوره اتصال خود بود ، که قابل درک است ، و شما این تصور را داشتید که دولت مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. هیچ اتفاقی نمی افتاد. “

آقای نیف در شهر کوچک روسولدن آلمان در نزدیکی اشتوتگارت متولد شد و در خانواده ای بزرگ شد که علاقه خاصی به فرهنگ بالا نداشتند. وی موسیقی کلاسیک را از طریق کلاسهای موسیقی رادیو و مدرسه کشف کرد و از 9 سالگی شروع به مطالعه پیانو کرد.

اگرچه او علاقه زیادی به موسیقی داشت ، از پخش اپرا ضبط می کرد و تا آنجا که می توانست در اجراها شرکت می کرد ، وی در کالج تاریخ لاتین و تاریخ مدرن را آموخت.

وی گفت: “من هرگز موسیقی یا اپرا را به عنوان یك فرصت حرفه ای در نظر نگرفتم.” “خیلی از پیشینه من دور بود.”

اما او با گروهی از نوازندگان که آقای مورتیر ، رئیس جشنواره سالزبورگ در اتریش را می شناختند ، دوستانه عمل کرد. دوستان در آنجا به عنوان كارآموز بدون حقوق شروع به كار كردند و آقای نیف دستیار آقای مورتیر شد.

توماس همپسون باریتون درباره آقای نیف گفت: “او بسیار مودب و منظم بود.” “من به یاد می آورم که مردم می گفتند ،” همه باید یک مرد راست مانند الکساندر نیف داشته باشند. “

وقتی آقای مورتیر سالزبورگ را در سال 2001 ترک کرد و به عنوان مدیر جشنواره روهرته در آلمان درآمد ، آقای نیف او را در آنجا دنبال کرد – سپس به اپرای پاریس و برای مدتی کوتاه ، اپرای شهر نیویورک. آقای نیف گفت: “ناگهان اپرا و تئاتر به یک حرفه تبدیل شده بودند.”

آقای همپسون گفت كه تعداد كمی مدیر با دانش دائرlopالمعارف آقای نیف در مورد برنامه های موسیقی و خوانندگان بسیار كم هستند. آقای همپسون گفت: “او در نسل خود ، ممكن است منفرد باشد.” “و او هنگام شام بسیار سرگرم کننده است.”

هنگامی که شرکت اپرای کانادا در سال 2008 به آقای نیف ، که در آن زمان هنوز مدیر بازیگری در پاریس بود ، نزدیک شد ، وی گفت ، این اولین باری بود که به فکر اداره یک اپرا بود. وی گفت: “من فکر كردم كه درگیر كردن در آن گفتگو هیچ مشكلی نداشته و تقریباً همین اتفاق در پاریس افتاده است. از شما س askedال می شود ، به آن فکر می کنید ، در مورد آن صحبت می کنید. اگر آن را بیش از حد بخواهید ، شاید محکوم به فنا باشد. “

آقای نیف به دلیل تبدیل شدن تورنتو به یک مقصد بین المللی اپرا ، پرورش خوانندگان برتر و تولیدات بلند پروازانه تر مورد تحسین قرار گرفته است.

روفوس وین رایت ، که اپرای “هادریان” او در سال 2018 در تورنتو به نمایش درآمد ، گفت: “او به خواسته ها و مفاهیم خود بسیار اطمینان داشت و شما احساس کردید که این امر از روی دانش واقعی اپرا ناشی شده است.” هرگونه اختلاف نظر با او بسیار پیشگامانه است و روشن او وقتی عصبانی است بسیار دلسوز است و وقتی هیجان زده است بسیار پرشور است. او هنگام اداره موسسه می تواند پایش را پایین بگذارد ، اما هنگام تشویق آهنگساز ، می تواند با شما کمی در ابرها سفر کند. “

آقای وین رایت افزود ، وقتی اختلافات بین خالقان اثر بود ، آقای نیف “برای مدت کوتاهی کنار می ماند ، سپس دست به کار می شود و همه چیز را درست می کند ، مانند یک ابرقهرمان.”

آقای نیف علی رغم شهرت و اعتبار خود به طور گسترده مورد علاقه موقعیت پاریس نبود. اما پس از مصاحبه 45 دقیقه ای با آقای ماکرون ، کار به او پیشنهاد شد.

متیو اپستین ، مدیر هنرمند باسابقه و مدیر تئاتر اپرا ، گفت: “الكساندر با مشخصات آنچه مكرون در فرانسه می خواهد متناسب است.” وی گفت: “او از لحاظ هنری دنیایی است و کاملاً با طرف آمریکایی شمالی تجارت می کند و به طور منظم در اروپا بوده است. و او جوان است: اگر بخواهد می تواند 20 سال دیگر کار را انجام دهد. “

آقای اپستین افزود كه اگرچه اپرای پاریس می تواند “یك كاسه مسموم” برای تازه واردان باشد ، اما تجربه قبلی آقای نیف در آنجا باید به او خوب خدمت كند. وی گفت: “او به دلیل همه گیر شدن ، مشکلات عظیم مالی برای برطرف کردن مشکلات مالی دارد ، اما من گمان می کنم که در این زمینه مهارت داشته باشد.” “او بسیار منصف است و از گفتگوی دشوار شانه خالی نمی کند.”

موقعیت با این حال در مقیاسی متفاوت از تجارب گذشته آقای نیف است. او بر 1895 کارمند تمام وقت نظارت خواهد کرد – در حالی که کمتر از 100 نفر در تورنتو مخالف هستند. در اقدامی که دقیقاً به معنی اعتماد به نفس نبود ، چند روز پس از ورود آقای نیف در ماه سپتامبر ، وزیر فرهنگ فرانسه دو مدیر سابق شرکت را برای “تشخیص” وضعیت مالی ، سازمانی و هنری فعلی اپرا منصوب کرد.

اما آقای نیف گفت که وی انتصاب آنها را “به روشی واقعی” انجام داده است. وی افزود ، مفید بود که دیگران در مورد موضوعاتی که “توسط همه گیر تحت فشار قرار گرفته اند ، اگر ناشی از آن نباشد ،” تأمل کنند.

نامه سرگشاده ای که توسط پنج رقصنده اپرا منتشر شده و به امضای 400 کارمند شرکت رسیده است ، “پایان دادن به سکوت پیرامون نژادپرستی” را خواستار شده است. آقای نیف گفت که وی تحقیق خارجی در مورد این مسائل را سفارش داده است ، گزارش باید در اواسط دسامبر ارائه شود.

وی گفت: “آنچه كه این به شما كمك می كند ایجاد سیستم پاسخگویی و تعیین اهداف معینی است.”

مانوئل بروگ ، منتقد روزنامه آلمانی Die Welt ، گفت که بزرگترین نگرانی درباره آقای نیف این است که او هنوز کاملاً جوان است و مانند آقای لیسنر در محافل فرهنگی فرانسه خودی نیست.

آقای بروگ گفت: “وقتی اپرای پاریس را اداره می كنید ، باید با پول به نزدیكی سیاستمداران و مردم باشید” و اضافه كرد كه نگرانی دیگر شركت باله بود كه توسط آرئلی دوپون ، رقصنده ستاره سابق هدایت می شود.

“بزرگان رقص کجا هستند؟” آقای بروگ گفت. “پاریس به آن نیاز دارد.”

آقای نیف گفت که وی در حال مذاکره درباره پروژه ها با خانم دوپونت بوده و علاقه مند است که نمرات معاصر “که ممکن است رابطه بین نوازندگان و رقاصان را تقویت کند”. باله ، وی افزود ، “هم می تواند بسیار سنتی تر و هم مدرن تر از اپرا باشد. و هنگامی که این کار را با اپرا انجام می دهید ، می توانید یک قوس باورنکردنی بین سنتی و آوانگارد داشته باشید. “

اما نه او و نه خانم دوپونت از استعدادهای بالقوه رقص آمیز نام نبردند ، گرچه وی افزود که این دو علاقه مند به گسترش تورهای بین المللی باله هستند. آقای نیف به همان اندازه در مورد برنامه نویسی برای اولین فصل کامل خود ، 2221 – 2021 ، احتیاط می کرد و فقط می گفت که انجام کارهای فرانسوی و بین المللی از اهمیت زیادی برخوردار است و او علاقه مند است که آنچه را که در مجموعه مدرن اپرا از دست رفته است ، جستجو کند.

وی گفت: “ما هرگز اپرای فیلیپ گلاس یا جان آدامز را اجرا نكرده ایم.”

سارا بیلینگ هورست ، دستیار مدیر کل امور هنری در اپرا متروپولیتن و یک خیرخواه برجسته ، گفت که آقای نیف “انگشت خود را روی کسانی که جدید و جالب هستند قرار داده است ، و او می داند که داشتن بین المللی ضروری است ستاره در پاریس. “

وی افزود: “جرارد مورتیر عاشق تحریک مردم بود ، اما من فکر نمی کنم که این مورد علاقه الکساندر باشد.” “او می خواهد شما را به فکر وا دارد ، چیز جدیدی به شما نشان دهد.”

آقای نیف در اوایل ماه اکتبر در طول روز از یک جلسه به جلسه دیگر می رفت ، بیشتر از آنچه که صحبت می کرد گوش می داد و گاهی فقط با یک سوال یا یک توضیح کوتاه و اطمینان بخش مداخله می کرد. خانم بیلینگ هورست گفت: “من فکر می کنم گاهی اوقات مردم او را دست کم می گیرند زیرا او ساکت و سرحال است و سرحال نیست.” “اما او ستون فقرات و استحکام و اعتقاد راسخ زیادی به ذوق و تصمیمات خود دارد.”

بین جلسات ، آقای نیف به طور خلاصه اولین تمرین ارکستر را برای “Ring” آغاز کرد ، و از صد موزیسین جمع شده به دلیل موافقت برای آزمایش منظم ویروس و کار در چنین شرایط دشواری ، تشکر کرد.

یک پروژه ماموت برای هر خانه اپرا ، “حلقه” برای جشن 350 سالگی اپرا و هم چنین خداحافظی بزرگ فیلیپ جردن ، مدیر موسیقی در حال عزیمت آن بود. در آن زمان ، پروژه قبلاً به یک نسخه کنسرت برای مخاطبان محدود تبدیل شده بود. با توجه به قفل جدید در فرانسه ، اکنون در باستیل ، تئاتر بزرگتر این شرکت ، بدون مخاطب و هر چهار قسمت آن که از طریق رادیو پخش می شود ، اجرا می شود.

آقای نیف در اوایل ماه نوامبر از طریق تلفن گفت: “اکنون همه چیز روز به روز است.” “ما در حال تمرین” La Traviata “و” La Bayadère “هستیم و نفس خود را در مورد اینکه آیا می توانیم در ماه دسامبر برای مخاطبان اجرا کنیم ، حفظ می کنیم.”

آقای نیف گفت ، اما در حالی که مقدمه ای نبوده است که او برنامه ریزی کرده است – “من سال تفکر ساکت و آرام را که می توانستم داشتم از دست داده ام” – او قید کرده است: “من آماده ام که کار زیادی انجام دهم و اگر می توانم وارد تئاتر شوم ، یک اجرا را می بینم و احساس می کنم به نوعی آن را درست کردیم ، کارهای ناخوشایند زیادی انجام می دهم.