امریکا چهره اجتماعی رکود اقتصادی

ایده های اقتصادی slowdowns آسان برای اندازه گیری اما طولانی آسیب به جمعی اوراق قرضه ممکن است کمتر مضر است.

توسط NEWS-SINGLE در 3 فروردین 1399
جان Taggart / نیویورک تایمز / Redux

در اوایل ماه مارس به عنوان موارد از رمان coronavirus شد افزايش سرعت بسیار بیشتری نسبت به پزشکان در ایالات متحده می تواند به تشخیص این دو از ما می دانستیم که ما تا به حال به تغییر چگونه ما و ما دو فرزند کوچک زندگی می کردند ما زندگی می کند. ما لغو جشن تولد, پزشکی, کنفرانس, رستوران, گردش و فرزندان ما کلاس. ما شروع پستال مردم بدون تماس فیزیکی—کار آسانی نیست برای دو نفر که تمایل به در آغوش گرفتن دوستان و همکاران. ما مدت زمان محدود در خارج از خانه ما به ضروری سفر برای مواد غذایی و یا کار می کنند. ما پیوست میلیون ها نفر در سراسر جهان در این نگران کننده طبیعی جدید از جسمی منزوی زندگی است.

به عنوان پزشکان ما درک می کنیم: بی سابقه ای کاهش تماس انسان در سراسر سیاره ما است بهترین فرصت برای صرفه جویی در زندگی می کند. خیلی از بحث COVID-19 به درستی متمرکز شده بر روی زندگی میلیون ها نفر از است که می تواند از دست داد و در رکود اقتصادی است که ممکن است به هر طریقی به عنوان کسب و کار و خانواده کاهش هزینه های خود را. در عین حال همه گیر می تواند چیز دیگری: یک رکود اقتصادی اجتماعی—یک چیز ساییده شده از پیوندهای اجتماعی است که بیشتر در باز کردن دیگر ما بدون تعامل انسان. این می تواند اثرات مضر بر روی خلق و خوی مردم و سلامت و توانایی به کار و یادگیری و حس جامعه است. فقط به عنوان یک اقتصاد قوی و تقویت همه ما در برابر ضرر و زیان های اجتماعی ارتباط یک منبع تجدید پذیر است که کمک می کند تا ما رسیدگی به چالش های مشترک ما به عنوان افراد و به عنوان یک جامعه است.

اقتصادی slowdowns به راحتی اندازه گیری و اثر خود را معطل می تواند حتی پس از اقتصاد شروع به رشد دوباره. اجتماعی و رکود اقتصادی که COVID-19 می تواند باعث خواهد شد به مراتب سخت تر را به کمیت اما—همانطور که مردم در سراسر جهان عقب نشینی در پشت درهای بسته و قطع ارتباط با دیگران—آسیب آن باعث می شود هیچ کمتر عمیق و طولانی مدت.

زندگی فقط همان نیست در یک فاصله. سالمندان مقیم خانه های سالمندان در حال از دست رفته خانواده بازدیدکننده داشته است. کودکان می توانند بازی و یادگیری در کنار همکلاسی های خود و دوستان است. بسیاری از دبیرستان و کالج سالمندان را دریافت دیپلم در پست الکترونیکی به جای لذت بردن از شادی مراسم که تولید کرده اند مادام العمر خاطرات شاد برای دیگران. زوج های در حال یافتن راه طولانی-برنامه ریزی مراسم عروسی. آنقدر که همه ما در زمان داده شده—وعده های غذایی با دوستان اتاق گفتگوی بورسی تشویق در یک بازی شخص با جامعه است که به طور ناگهانی در خود نگه دارد.

اجتماعی رکود اقتصادی مشخص شده است که رشد تنهایی و انزوا. طولانی قبل از coronavirus جدا مردم از یک دیگر تنهایی بود شایع است. در سال 2018 یک بنیاد خانواده کایزر,/اقتصاددان مطالعه نشان داد که 22 درصد از بزرگسالان در آمریکا مبارزه با تنهایی. یک AARP مطالعه در همان سال گزارش شده است که 35 درصد از مردم بیش از سن 45 تنها هستند. مطالعات انجام شده توسط شرکت بیمه, Cigna در سال 2018 و 2020 peg تنهایی رای بیشتر از 50 درصد خصوص نرخ بالا در میان بزرگسالان جوان است. که این آمار و ارقام متفاوت است بنابراین به طور گسترده ای عهد است مشکل از کمیت اجتماعی رکود. در عین حال اکثر اقدامات بیشتر از بزرگسالان در ایالات متحده مبارزه با تنهایی از دود و یا مبتلا به دیابت است. و این است که منحصر به فرد به ایالات متحده است. استرالیا, انگلستان, دانمارک, هلند, و یک لیست در حال رشد از کشورهای دیگر شناخت عمیق و مشکل گسترده را آغاز کرده اند anti-تنهایی طرح آموزش عمومی و ترویج جامعه-شیوه های ساخت و ساز.

تنهایی بیش از یک احساس بد. این به ضرر سلامت ما توانایی انجام و حس ما تحقق است. هنگامی که ما شکارچی و داشتن روابط اعتماد افزایش شانس ما برای بقا. هنگامی که ما از هم جدا شدند از اعضای قبیله ما, ما در خطر است که باعث یک حالت استرس در بدن ما است. بیش از هزاران سال به این واکنش پاسخ به استرس به تنهایی پخته شد به سیستم عصبی ما.

در کوتاه مدت استرس از تنهایی به عنوان یک سیگنال که اشاره ما به دنبال ارتباط اجتماعی—فقط به عنوان گرسنگی و تشنگی به ما یادآوری می کنند به خوردن و نوشیدن. اما زمانی که تنهایی و طول می کشد زمان طولانی می توان آن را مضر با قرار دادن ما در حالت استرس مزمن. محققان دریافته اند که تنهایی مزمن در ارتباط است با خطر بیشتر ابتلا به بیماری های قلبی و زوال عقل و افسردگی و اضطراب است. آن را نیز همراه با کوتاه عمر. تنها بودن افزایش مرگ و میر بیش از چاقی و یا زندگی بی تحرک می کند. این مرگ و میر تاثیر شبیه به سیگار کشیدن 15 نخ سیگار در روز است.

مزمن تنهایی بسیاری از علل بیشتر تحرک جغرافیایی; اغلب جداسازی اثرات فن آوری; یک فرهنگ است که تعریف موفقیت دستیابی به قدرت و ثروت و شهرت. وقتی که بچه ها پرسید که چه پدر و مادر خود را می خواهید بیشتر برای آنها می گویند پدر و مادر خود ارزش دستاورد بیش از اینکه به نوعی به دیگران. اما کمتر به ما اولویت ارتباط با افراد دیگر و بیشتر به ما اجازه می دهد که کیفیت تعاملات ما برای کاهش بیشتر اجتماعی ما عضلانی شروع به آتروفی. درست مانند هر عضله دیگر آن ضعیف از استفاده نامناسب. این را می توانید با کیفیت بالا و ارتباط اجتماعی و حتی سخت تر.

به همین دلیل پتانسیل اثرات فاصله فیزیکی از دیگر مردم بسیار نگران کننده است. اجرا و جدایی و حتی اگر موقت را تهدید می کند به بیشتر کاهش اجتماعی ما عضلانی است که در حال حاضر تضعیف شده است با حسن نیت اما جدا نیروهای جهان مدرن است.

در زمان بحران هر کس یک نقش برای بازی—و نه فقط در کاهش COVID-19 همه گیر اما در مانع اجتماعی رکود است. دو نفر از ما بر این باورند که نه تنها می تواند به مردم در حفظ ارتباطات اجتماعی در طول این دوران فاصله, اما آنها همچنین می تواند به تقویت این ارتباطات. در نظر گرفتن این چهار استراتژی:

ابتدا صرف حداقل 15 دقیقه در هر روز در برقراری ارتباط با مردم شما را دوست دارم (به غیر از مردم شما در زندگی با). ویدئو کنفرانس با آنها به طوری که شما می توانید آنها را ببینید و از شنیدن صدای خود را دادن به شما چیزی مانند تجربه انسانی از اتصال. شما می توانید آن را بیش از یک وعده غذایی و یک مجازی ناهار یا شام با هم. پانزده دقیقه روز نیست و بسیاری از زمان, اما آن را به شما احساس بهتر است بلافاصله و تقویت تاسیسات خود را به جهان خارج است.

دوم اینکه زمان شما صرف با مردم به عنوان حواس پرتی-رایگان به عنوان امکان پذیر است. اگر شما زندگی می کنند با دیگران پیدا کردن لحظات توانید به دور از رسانه ها و خود را به انجام لیست. در حال حاضر به طور کامل می تواند به شما فضا را باز و آسیب پذیر و به فرد دیگری که شانس بیش از حد. هنگام رسیدن به مردم عملا سعی کنید به تمرکز بر گفتگو به عنوان اگر شما دو نفر بودند نشسته در سراسر از یکدیگر است. به دنبال به طور مستقیم در مردم در طول تماس های ویدئویی باعث می شود peeking در Instagram و یا یک ایمیل به inbox سخت تر است. هنگامی که ما از بین بردن حواس پرتی ما افزایش کیفیت تعامل ما با دیگران است. به ویژه هنگامی که زمان ما محدود است و کیفیت مهم است.

سوم تمرین لحظات تنهایی. تنهایی بر خلاف انزوا یا تنهایی یک احساس راحت بودن و حتی شاد در شرکت خود را. اما آن را آسان به آمده است. فن آوری به طور کامل پر شده از فضای سفید ما تا به حال یک بار در زندگی ما—کسانی که خالی از لحظات هنگام رفتن به محل کار و یا در حال انتظار برای دوستان در یک رستوران.

بنابراین شروع به کوچک. پیدا کردن یک چند لحظه یک روز برای قرار دادن دور فن و کار و لذت بردن از چند لحظه سکوت. شما می توانید با استفاده از این زمان برای مدیتیشن, نماز و یا یک پیاده روی در طبیعت است. شما می توانید به خودتان اجازه به اذعان هر چه پیچیده احساسات شما احساس. شما می توانید به یاد داشته باشید چیزی یا کسی شما سپاسگزارم. یکی از ما Vivek حال یک پزشک مربی که مکث و یک نفس عمیق قبل از او وارد اتاق بیمار با استفاده از آن چند ثانیه به یادآوری خود را چگونه سپاسگزار او بود که این فرصت را به شرکت در کسی شفا. چنین لحظات به ما احساس خوشحالی ما کمک می کند که بهتر با دیگران ارتباط برقرار کرده.

چهارم رسیدن و کمک به دیگران است. زمانی که ما در خدمت دیگران ما نه تنها ساخت یک اتصال به آنها را, اما ما نیز خودمان یادآوری کنیم که ما باید ارزش برای اضافه کردن به جهان است. تماس با بررسی بر روی سالمندان همسایه. تحویل مواد غذایی به درب محل کار یکی از همکاران که ممکن است تلاش برای از راه دور کار و مراقبت از بچه های خود را در همان زمان. پاسخ با دلسوزی و درک زمانی که اعضای خانواده بیشتر تحریک پذیر و پریشان تر از حد معمول است. و به یاد داشته باشید که به دیگران این فرصت را به خدمت با درخواست برای کمک های خود را می تواند یک شکل از خدمات بیش از حد.

در طول یک بحران مانند COVID-19 pandemic, صرفه جویی در زندگی می شود بالاترین اولویت به دنبال محدود کردن اقتصادی آسیب برساند. مردم احساسی خوب بودن است به ندرت به عنوان یک ماده در نهایت نگرانی عمومی. در عین حال روابط با دیگر مردم هستند که پایه و اساس که در آن انسان ساخت زندگی پس ما باید حفاظت از آنها را به عنوان تهدید اجتماعی رکود اقتصادی بافندگی همیشه بزرگتر. در واقع اگر این بحران می تواند به جلو و عقب پرده عمیق تر به خوبی از تنهایی وجود داشته است که قبل از همه گیر, اگر آن را می تواند به ما یادآوری می کنند که تضعیف روابط اجتماعی را به همه ما آسیب پذیر است و اگر آن را می تواند ما را وادار به کار سخت تر در تقویت بشر اتصالات در زندگی ما, ما ممکن است حتی ظهور قوی تر و متصل تر از همیشه قبل از.

ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.



tinyurlbitlyis.gdv.gdv.htu.nuclck.ruulvis.netcutt.lyshrtco.detny.im
آخرین مطالب