به عنوان یک کلینیک در Val-d’Or ، Que. ، به عنوان الگویی در سطح استان برای بهبود خدمات بهداشتی و درمانی به جمعیت بومی شهری نگاه می شود اما مدیر آن می گوید که شناسایی و تأمین اعتبار هنوز یک چالش است.
کلینیک Minowé مشارکتی است که در سال 2009 بین مرکز دوستی بومی Val-d’Or و مقام بهداشت عمومی (CISSS) در منطقه Abitibi-Témiscamingue آغاز شد.
ادیث کلوتیه ، مدیر کل مرکز دوستی ، گفت: ادغام سرویس های بهداشتی در مرکز دوستی همان چیزی است که باعث موفقیت کلینیک شده است. این دوستی 45 ساله در این شهر حضور داشته است.
وی گفت: “هدف از این مشارکت با CISSS افزایش دسترسی به خدمات بهداشتی و همچنین رفع این گسست اعتماد به سیستم است.”
“این برای بازسازی این اعتماد از طریق کلینیکی است که در یک مرکز دوستی از طریق حاکمیت بومی خدمات ارائه شده است.“
کمیسیون وینز کبک ، که به دنبال خدمات عمومی با مردم بومی بود ، خواستار تأمین بودجه پایدار برای خدمات و برنامه های مبتنی بر اصول محافظتی فرهنگی ساخته شده برای بومیان شد.
قاضی بازنشسته ، ژاک وینس ، که ریاست کمیسیون را بر عهده داشت ، سال گذشته در گزارش نهایی خود نوشت که کلینیک مینوئو مدلی است که باید سایر نهادهای بهداشتی و خدماتی را به اتخاذ آن تشویق کرد. کلینیک های مشابه در جاهای دیگر اجرا شده است ، از جمله اخیراً در مرکز دوستی در منطقه لانادیر کبک.
فراخوان اقدام شماره 96 موسسات در شبکه خدمات اجتماعی و بهداشتی را تشویق کنید تا با همکاری با مقامات و سازمانهای بومی در قلمرو خود ، خدمات با الهام از مدل کلینیک مینو را در محیط های شهری راه اندازی کنند.
فراخوان اقدام شماره 97 تأمین اعتبار مستمر و پایدار برای خدماتی که از مدل کلینیک مینو استفاده می کنند و در مناطق شهری برای مردم بومی ایجاد می شوند.
“ما واقعاً سخت تلاش کردیم تا کمیسار Viens این ابتکار را بفهمد و از او بشنود. “
“هنگامی که به عنوان یک توصیه بیان شد ، ما گفتیم” مأموریت انجام شد “. شنیده شدیم.“
با این حال ، وی گفت که آنها هنوز به دنبال تأیید رسمی از دولت کبک ، همراه با بودجه پایدار هستند. چشم انداز کلینیک افزودن رویکردهای بهبودی کلی فرهنگی به خدمات خط مقدم مرسوم است.
“ما باید کاری را که در زمینه خدمات عمومی عمومی کبک انجام می دهیم رسمی کنیم. “
“ما بودجه دائمی نداریم. ما هنوز با پروژه هایی تلاش می کنیم ، با ابتکاراتی که به مدت یک سال ، به مدت شش ماه پشتیبانی می شوند. ما 10 سال است که کار می کنیم.”
در تاریخ 6 نوامبر ، وزیر امور بومی کبک ، ایان لافرنیر ، از طرحی 15 میلیون دلاری برای آموزش کارکنان بهداشت و درمان نحوه ارائه خدمات بهتر به اعضای جوامع بومی خبر داد. این خبر در پی درگذشت جویس اچاكوان ، زن 37 ساله ای از جامعه آتیكامكو در ماناوان ، كوی ، كه پس از ضبط كاركنان پزشكی با فحاشی نژادی ، در بیمارستانی در جولیت ، كوی ، درگذشت.
“چطور یک فاجعه ، یک مرگ دیگر طول می کشد؟” گفت کلوتی.
“ما آن را به صورت زنده دیدیم اما چند نفر دیگر بدون اینکه بدانیم نژادپرستی آنها را کشته ، مردند؟”
کلوتی گفت که مرگ اچاكوان و بحث درمورد نژادپرستی سیستمی كه در پی آن ایجاد شد ، گفتگوها درباره نیاز به مشاركت افراد بومی در خدمات بهداشتی و درمانی خود را دوباره زنده كرد. کلوتیه گفت ، این احساسات نه تنها در گزارش Viens ، بلکه در تحقیقات ملی در مورد زنان و دختران بومی گمشده و به قتل رسیده ، کمیسیون حقیقت و آشتی و کمیسیون سلطنتی مردمان بومی ، بازتاب یافته است.
کلوتی گفت: “قرار دادن افراد بومی در قلب توانایی تصمیم گیری خود برای ایجاد تغییر ، حاکمیت خود ، دیدگاه های خود ، روش های خود برای کار در سلامتی و سلامتی به سازش کمک می کنند.”
“شما موسسات بومی مانند مراکز دوستی در کبک را دارید که از ظرفیت برخوردار هستند. ما در 50 سال گذشته در آن مناطق خدمات بومی در مناطق شهری در سراسر کبک بوده ایم و در حال ایجاد جوامع سالم در شهرها بوده ایم. ما 15 سال است که تظاهرات می کنیم مدلی که کار می کند. “
سخنگوی دفتر Lafrenière گفت که آنها اهمیت کلینیک هایی مانند Minowé را تشخیص می دهند.
در بیانیه ای که از طریق ایمیل ارسال شده است ، آمده است: “هر توصیه کمیسیون Viens برای ما مهم است ، از جمله کسانی که دسترسی بومی به خدمات بهداشتی را بهبود می بخشند.”
“ما در حال کار بسیار نزدیک با Regroupement des centres d’amitié autochtone du Québec و با سهامداران اصلی از این طریق هستیم.
