NFT ها بازی های ثروتمند هستند و نه دموکراتیک سازی هنر

سناریوی زیر را تصویر کنید : شما به پاریس می روید. پس از آنجا ، به لوور می روید تا نگاهی به مونالیزا بیندازید. در حالی که جلوی نقاشی هستید ، به یک غریبه نزدیک مراجعه می کنید. “من دوست دارم این را داشته باشم“، تو بهش بگو. غریبه ، یک فرد سازگار ، یک یادداشت را تکان می دهد و پاسخ می دهد “مطمئن. 65 میلیون دلار به من بدهید و من مقدار نامشخصی از جنگل آمازون را می سوزانم تا در اینجا رسید خرید را به شما بدهم” از آنجا که شما یک فرد ثروتمند ساده لوح هستید و به محیط زیست اهمیت نمی دهید ، به او پول می دهید. تا کنون خیلی خوب.

غریبه به تو می گوید “رسید شماست ، از خرید شما متشکرم” او سپس به یک کمد تابلو بدون مارک در پشت موزه می رود ، و پشت چند بطری آقای تمیز ، یادداشت دست ساز را که روی آن نوشته شده است ، سنجاق می کند “69. مونا لیزا ، در حال حاضر توسط اینترنت غریبه 69” اگر کسی بخواهد بداند مونالیزا متعلق به چه کسی است ، باید این کمد مخصوص عرضه را در این راهرو خاص پیدا کند و پشت این بطری های آقای تمیز را نگاه کند.

گیج ، شما پرس و جو “آیا اکنون می توانم مونالیزا را به خانه ببرم؟ ” فروشنده به شما خنده دار نگاه می کند ، و تمسخر می کند که شما به طور واضح نمی توانید از آنها استفاده کنید …