جو تالبوت و جان بیویس در جشنواره Nos Alive ، پرتغال ، سال گذشته. عکس: پدرو گومس / سرخپوشان

آنها با صراحت صریح و بیش از حد اخلاص تجارت می کنند ، اما در صحنه همدیگر را رد می کنند. یکی از به یادماندنی ترین نکات تالبوت در آهنگ Samaritans هنگامی است که “من یک دختر را بوسیدم” از کیتی پری را وارونه می کند به “من پسری را بوسیدم و آن را دوست داشتم” ، که اغلب با بوون در طول نمایش آنها دنبال می شود. < p class = "css-38z03z"> فرض بر این است که تغییر روایت به همین دلیل است که من در ساعت بی خدا از ساعت 9 صبح در اتاق هیئت مدیره هتل ، و نه در یک میخانه ، با دو نفر از افراد بیکار ملاقات می کنم. تالبوت ، که کاملاً محافظت نشده و زخمی شده است (مایک اسکینر از خیابان ها ، که اخیراً با او همکاری کرده است ، به شوخی گفت تالبوت او را به یاد پیت دوهرتی انداخت) ، پیراهن بلندی را به تن می کند. بوون سبیل بیشتر مورد توجه قرار گرفته و کت و شلوار پوشیده است. او می گوید که دندانپزشک سابق به خاطر نمایش در شلوار خود شهرت پیدا کرده بود ، اما زمان آن فرا رسیده است که هوشمند شود. جلسه با یکی از Nick Cave’s Bad Seeds می تواند این تأثیر را داشته باشد. بوون می گوید: “من این هفته لباس متفاوتی را شروع کردم به لباس زوم با وارن الیس” ، که در آلبوم جدید خود با نام Ultra Mono ظاهر می شود ، گفت. “او بی عیب و نقص لباس پوشیده بود. من فکر کردم که او دمپایی می پوشد ، اما او زیباترین بروشورهای گاو نر را دارد. “

ما گروهی هستیم که باید دیده شود معتقد. شما به نمایش ما می آیید و به ما اعتقاد دارید

آگاهی Sartorial تنها چیز جدیدی نیست. در دو سال گذشته ، Idles از پیوندهای DIY خارج شده است (آنها گروه را تشکیل دادند زیرا “احساس می کردند در موسیقی ایندی فاقد قدرت و اصالت است”) به شدت یک ارتش طرفدار وفادار را به خود جلب می کنند و سالانه 190 گیگ را به نوعی بازی می کنند گروهی که اسکراب می کنند و به جوایز بریت می روند. احساس ناخوشایند داشت. آنها لحظه ای روی فرش قرمز تماشا کردند و جورج عزرا را که در حین مصاحبه مشغول سر خوردن بود مشاهده کردند و بوون فکر کرد: “آیا این چیزهایی است که ما اکنون انجام می دهیم؟ زیرا این خوب نیست. ” پارانویا شروع به نفوذ کرد. آنها برای این که بتوانند با برنامه نصب خود کنار بیایند ، در حالی که در تور بودند ، مشروبات الکلی زیادی می نوشیدند. من قبلاً ، در فوریه گذشته ، یک بار با آنها مصاحبه کرده ام و تالبوت به یاد می آورد که در آن زمان او “در احساس تماشای او گرفتار شده بود”.

انتقادهایی نیز وجود داشت. هر حرکت عالی گیتار دارای گوشت گاو است که همه بخشی از سرگرمی است و سال گذشته Idles به کیسه پانل پرولتاریای پانک تبدیل شد. در ماه فوریه ، جیسون ویلیامسون از Sleaford Mods آنها را به “تصاحب صدای طبقه کارگر” متهم کرد و موسیقی آنها را به عنوان یک نیروی تغییر “سخت” و “حمایت” نامید. سپس خانواده Fat White ، دادایست های قوسی جمع شدند و Idles را “مشاعره طبقه متوسط ​​خودتنظیمی” خواندند. Quietus آنها را به عنوان “عموهای مستقل احساسی” توصیف کرد. برای دیگران ، تقطیر آنها از سیاست چپ و مسائل اجتماعی ساده انگارانه ، حتی جعبه تیک خورده است.

اول ، تالبوت می گوید: “من هرگز نگفتم که من طبقه کارگر هستم ، “اگرچه ، وی اضافه می کند ، انتقادهایی مانند ویلیامسون” ارزش دو تربیت همبازی ما را که طبق-کارگر بودند جهنم می کند “. و همچنین او برای استفاده از عبارتی که اصلاً دوست ندارد ، “شعار” است. او می گوید: “من علامت فضیلت نیستم.” “من پشت هیچ نوع مزخرف سورئالیستی پنهان نمی شوم. من می گویم: این همان چیزی است که من به آن اعتقاد دارم. ” روی کاغذ ، او می گوید ، “فکر نمی کنم پیام ما نیز پیدا شود. مردم فکر می کنند: “لعنت ، حرامزاده های پنیر.” “اما در صحنه جایی است که بلند و واضح هستند. “ما گروهی هستیم که باید دیده شود تا باور شود. شما به نمایش ما می آیید و ما را باور می کنید. “

اما وقتی تالبوت تیشه ای برای خرد کردن دارد ، نمی تواند آن را رها کند. وی با شریرانه گفت: “من از آن كینه ها دست نگه دارم.” “کینه های آنها ، نه کینه های من. آنها مرا قدرتمند می کنند. ” آنها همچنین او را بلند می کنند. او با تنش گفت: “این باعث عصبانیت من می شود.” “من فردی بسیار خشن بودم. بنابراین بله ، یک روز واقعاً مجبور شدم خودم را از رانندگی تا لندن متوقف کنم و او [لیاس سعودی ، نماینده اصلی خانواده سفید چربی] را پیدا نکنم ، زیرا من با مشکلات و دردسرهایی روبرو می شوم ، مانند: “لعنت ، فقط ما را تنها بگذار”. < / p>

و بنابراین ، افراد بیکار به جای چشم پوشی از متنفر ، به آنها و سپس بالاتر از آنها رسیده اند. دیگر آقایان آقایان خوب نیستند. در Ultra Mono ، آنها یک آلبوم سوم با صدای عالی ساخته اند که هر آنچه را که قبلاً انجام داده اند ساده و ساده می کند ، در حالی که انتقادات خود را هدف قرار می دهد.

لی کرنان در جشنواره Alive ، پرتغال ، در نزدیکی هواداران قرار می گیرد ژوئیه سال گذشته. عکس: ماریو کروز / EPA-EFE / Shutterstock

“کار ما صادقانه است ،” می گوید بوون ، “بنابراین هر زمان که به ما بگویید این چیزها ، ما را خسته می کند ، بنابراین ما در مورد آن صحبت می کنیم. ” آهنگ او به نام عاشق ، او می گوید ، ایده “” لعنت تو ، من عاشق هستم ، آنها را با مهربانی بکش. “

مهربانی ، بله ، اگرچه یک تضاد خفیف باقی می ماند. از مهمانان حضور در Ultra Mono می توان به الیس ، دیوید یو از مارمولک عیسی اما به احتمال زیاد جیمی کالوم نیز اشاره کرد. بوون با خوشرویی می گوید: “آنها” در این آلبوم کارهایی انجام داده اند که عمداً باعث خشم مردم می شود “. “برای برخی از افراد جیمی کالوم در آلبوم آزار دهنده است و آزار دهنده است که ما نیز عمداً این کار را انجام خواهیم داد.”

سبک های ترکیبی از آشوب grrrl تا اواسط بوون ، رقص پانک 2000s ، به اندازه کافی احشایی است که می تواند از جنگ indie فراتر رود و در عوض “در برابر موسیقی پاپ بایستد” ، با اشاره به مینیمالیسم بزرگ بیلی الیش و Yeezus از Kanye West ، یک بیماری زیبایی شنوایی که به آن کمک کرد ، بخشی ، با تولید اضافی از هیپ هاپر لس آنجلس ، کنی بیتس. دولت ما از فقرا متنفر است. در این کشور جنگ طبقاتی وجود دارد

تالبوت و بوون در حالی که هر دو مرخصی می گرفتند تا در کنار نوزادان خود باشند ، ایده آلبوم را ارائه دادند. آیا اعضای دیگر گروه احساس كنار نگذاشتند؟ “بله” ، آنها بدون هیچ تردیدی سرهم می کنند. همانطور که بوون و تالبوت بر پدر بودن تمرکز داشتند ، Kiernan ، Devonshire و Beavis شروع به نوشتن رکورد جدید کردند. اولی می گوید وقتی تالبوت و بوون برنامه های خود را فاش کردند ، مشخص شد که “مانند کار آنها نیست”. دردناک بود.” عدم حضور در یک اتاق از ابتدا به معنای این بود که “آنها به غیر از تماسهای تلفنی متناوب کاری برای ادامه کار ندارند ، اساساً گفتن آنچه انجام می دهند کاری نیست که ما می خواهیم انجام دهیم.” < p class = "css-38z03z"> این آزمایش “مارمیت” حرفه ای آنهاست که تاکنون انجام شده است (اگرچه آزمایشی است که آنها را به ارتفاعات پرکننده های میدان بیفی کلایرو و موزه سوق می دهد). تالبوت دید روشنی داشت. او احساس کرد که با شادی به عنوان یک عمل مقاومت عمداً تعصب نکرده است ، و بنابراین Ultra Mono – سرنخ این عنوان است – تلاشی آگاهانه برای دو برابر انگاشتن باورهای اوست: ضد نژادپرستی ، زن ستیزی ، طبقه ستیزی و غیره وی می گوید: “در موسیقی عامه پسند سیاست گرایی دارد.” “چرا باید نیمه راه برویم؟ دولت ما از فقرا متنفر است ، در غیر این صورت آنها با آنها خیلی بد برخورد نمی کنند. در این کشور جنگ طبقاتی وجود دارد و من فقط می خواستم آن را هرچه واضح تر بگویم.

“من به خاطر جنسیت ، نژاد ، کلاس خود عذرخواهی نمی کنم ، ” او ادامه می دهد. “تنها کاری که من می توانم انجام دهم این است که از امتیاز خود در یک راه ممکن پربار و زیبا و دوست داشتنی استفاده کنم. احساس می کنم به درستی آن را بیرون آورده ام و بقیه موارد برای من مهم نیست. من شب برای رفتن به رختخواب نمی روم ، “آیا باید این حرف را می زدم؟” “

آهنگ دیگری ، دهکده مدل ، درباره وطن پرستی کوچک اندیش ، مشاهده مردم است” درود بر پرچم های انگلیس “. او می گوید: “وقتی این ترانه را نوشتم با من در این کشور تمام شدم.” “من فقط از رابطه ای که به نظر می رسد بسیاری از مردم این کشور با چشم انداز امپراتوری مبتنی بر قتل ، نسل کشی گسترده و احیای مجدد آن با عبارتی دمدمی مانند Brexit خطرناک و احمقانه هستند ، ناامید شده ام.” او معتقد نیست که لزوما وایت وینگرها مقصر هر آنچه در انگلیس است نیست ، اما امیدوار است که موسیقی Idles بتواند سر و صدا کند. او شروع می کند: “ما همیشه پیام می گیریم …” این به نظر می رسد که من آن را درست می کنم [اما] من واقعاً یک پسر داشتم [که گفت] ، “من فقط می خواهم بگویم که شما قلب و ذهن مردم را تغییر می دهید. “حتی افرادی که در سمت راست و اکنون در سمت چپ بودند – او مانند این بود:” این من بودم. “”

بیکارها ، به نوعی ، مانند توده درمانی هستند. بوون می گوید: “موضوعات موجود در ترانه های ما مواردی است که ما پشت سر گذاشته ایم.” “احتمالاً جو بیشتر از افراد دیگر برخورد کرده است. ما افرادی هستیم که برای پیشرفت در زندگی خود تغییراتی ایجاد کرده ایم. ” آنها می گویند قابلیت قابلیت اتصال مهم است ، نه فوق العاده معروف و دور از دسترس.

در نهایت ، تالبوت می گوید ، Ultra Mono در تلاش است تا بهترین نسخه های خود باشد. “شما ما را دوست ندارید؟ خوب ، “او می گوید. “این یک آلبوم از پذیرش کامل خود است ، و این به معنای رفتن است: … من آن را دریافت می کنم ، شما آن را دریافت نمی کنید. اما من هنوز اینجا هستم و هنوز 100٪ به همه چیز اعتقاد دارم. “”

• Ultra Mono در تاریخ 25 سپتامبر از طریق Partisan Records بیرون می رود