Category: 
ورا نوسینا. عکس – الکساندر گربشکوف
ورا بوریسوونا نوسینا ، استاد آکادمی موسیقی گسین روسیه و موسسه موسیقی دولتی A.G. Schnittke مسکو ، کارگر ارجمند هنر فدراسیون روسیه ، در مورد آموزش ، جوانان مدرن و پیانیست های مورد علاقه.
– ورا بوریسوونا ، قبل از همه گیری ، کلاسهای فوق العاده ای را در لهستان ، در شهر سانوک ، جایی که تالار پیانو برگزار شد ، برگزار کردید. کار با دانشجویان خارجی چگونه بود؟ آنها چه تفاوتی با بچه های روسی دارند؟
– بله ، پیانیست هایی از اروپا بودند: یک انگلیسی ، چند آلمانی ، اما بیشتر لهستانی ها.
البته بچه های ما در این تفاوت است که آنها یک مدرسه خوب دارند. آنها می دانند که چگونه با شعر کار کنند و مهارت های اساسی پیانیستی دارند. در تعدادی از موارد ، مطالعات من برای کمک به دانش آموز در خواندن متن خلاصه می شد: آنچه آهنگساز می خواست بگوید و چگونه آن را در اجرا منتقل کند. وقتی شروع می کنید توضیح دهید که در حقیقت این موسیقی در مورد چه چیزی است و چگونه باید به نظر برسد – زنگ به صدا در می آید – دانشجویان خارجی تعجب می کنند. به نظر می رسد که این موسیقی مانند یک نقاشی است. اما نام اپوس Etudes-Tableaux است ، یعنی اتودها-نقاشی ها. این بدان معنی است که این تصویر باید با اصوات نقاشی شود – برای آنها تصور نشده است. معنایی زبان موسیقی مورد قبول آنها نیست.
سرگئی راچمانینوف: “مقدمه cis-moll من”
– کمی نگرش سطحی به مواد موسیقی؟
– توجه بیشتری به متن صحیح و پخش همه چیز به اندازه کافی پیانیستی داده می شود. اما ، به عنوان یک قاعده ، “از نظر پیاندیستی خوب” بسیار بستگی به این دارد که شما می فهمید چه چیزی را بازی می کنید یا نه.
این یکی از خصوصیات آموزش روسی است: تمام نکات فنی باید بر اساس درک جنبه معنایی موسیقی باشد ، و سپس همه چیز بسیار راحت تر انجام می شود. بنابراین ، مواردی وجود داشت که به نظر می رسید فردی همه چیز را بازی می کند ، اما نه در مورد آنچه آهنگساز نوشته است بازی می کند.
اما به طور کلی ، سطح بچه های خارجی بسیار خوب است ، و حتی کسانی که توجه زیادی به کار روی نمایش ندارند ، به سرعت تنظیم و درک کرد که چه چیزی است. وقتی بعد از درس ، دانش آموز به طور معنی داری بازی می کند ، باعث خوشحالی من می شود. ویژگی کلاسهای کارشناسی ارشد این است که شما برای رسیدن به یک نتیجه خوب باید به سرعت کافی و بسیار دقیق کار کنید. شما باید این کار را در درس انجام دهید.
– شاید موضوع مسابقات موسیقی خودش را خسته کرده باشد ، اما با شما صحبت می کنم ، – مردی که بیش از یک نسل از نوازندگان و برندگان را پرورش داده است ، – نمی توانم از شما در مورد مسابقات بپرسم. چه حسی نسبت به آنها دارید؟
– این زمان ماست. اگر می خواهید به نوعی نفوذ کنید ، باید در مسابقات بازی کنید.
شرایط استثنایی وجود دارد ، مثال مشهور مشهور اوگنی کیسین است که هرگز در مسابقه بازی نکرده است یا الکساندر ایگورویچ ساتس ، یک نوازنده فوق العاده که همچنین در مسابقات شرکت نکرد.
اوگنی کیسین: “من بندرت فرصتی برای استراحت پیدا می کنم”
در اکثر موارد ، دانش آموزان خودشان می خواهند در مسابقات بازی کنند تا ببینند چه چیزی می توانی ، خود را با دیگران مقایسه کن ، رقابت ، سیستم عصبی را تعدیل کنید. در میان جوانان ، روحیه رقابت اغلب در مسابقات مشهود است. علاوه بر این ، کل سیستم تعلیم و تربیت جهانی در حال حاضر به طور عمده در مسابقات رقابتی قرار دارد – شاید این خوب نیست ، من نمی دانم …
من فقط یک مورد جالب را به یاد آوردم. ماریا استپانوونا گامباریان به ما آموخت ، او در اول اکتبر 95 ساله شد ، او هنوز هم بازی می کند. به نظر می رسد … خدا نکند آن را جینکس کند. و اکنون من یک سالگرد دارم – 70 سال. من تصمیم گرفتم او را با بازی در یک مسابقه در لیتوانی جشن بگیرم و یک بار دیگر وضعیت یک مسابقه را احساس کنم.
پیانویست 91 ساله ماریا گامباریان کارهای شوپن را در کلیسای سن پترزبورگ اجرا می کند
من در این باره به ماریا استپانونوا گفتم – او تازه بعد از من در کلاس درس می خواند ، – او جواب داد: “اوه! من هم می خواهم ، من برنده نیستم. ” اگرچه او یک هنرمند ممتاز روسیه و ارمنستان است ، استاد آکادمی گسین است. 
ماریا گامباریان
ماریا استپانوانا نیز یک سالگرد داشت – 85 سالگی او ، و ما با او همراه شدیم. او از این واقعیت که در این مسابقه بازی کرد ، برنده جایزه بزرگ شد بسیار راضی بود – من همچنین جایزه بزرگ را برنده شدم. ما چندین کنسرت اجرا کردیم ، در موزه M.K. ururlionis و در سالن های دیگر اجرا کردیم ، ماریا استپانونا فقط شکوفا شد!
و اکنون – چگونه می توان مسابقات را درمان کرد؟ به هر حال امتحان کردنش سرگرم کننده است. برای ارزیابی نحوه نگاه شما در برابر پس زمینه همه ، تقویت جذابیت کاری خود ، آموزش اراده اجرا. از این گذشته ، یک کنسرت یک چیز است و یک مسابقه کاملاً یک چیز دیگر ، از نظر روانشناسی یک حالت کاملاً متفاوت است. همه ما کنسرت اجرا کردیم ، اما در مسابقه شما احساس دیگری دارید. بنابراین ، هر چقدر با مسابقات ارتباط برقرار کنم ، ظاهراً این واقعیت های زندگی ما هستند.
من دانش آموزانم را برای مسابقات آماده می کنم و بچه ها از سفر و بازی خوشحال می شوند. در مسابقات ، هیئت منصفه به شما گوش می دهد ، شما این فرصت را دارید که خود را اثبات کنید و همیشه امید به یک شکست خوب است. من در این مسابقه بازی کردم – مدیر متوجه شما شد و پیشنهادی را ارائه داد ، دانشجویان من چنین شرایطی داشتند. بنابراین ، من به هیچ وجه درمان مسابقات را متوقف کردم.
آیا یک نوازنده کلاسیک به مسابقات موسیقی احتیاج دارد؟
– این پدیده را مسلم فرض کنید.
< p> – به عنوان یک داده – همانطور که هست. برای بچه ها اکنون ، به نظر می رسد این یک انگیزه بسیار بزرگ است. بسیاری از افراد می خواهند امتحان کنند ، خودشان را آزمایش کنند. من گاهی می گویم:
– خوب ، چرا به علامت تیک اضافی نیاز دارید؟
– و من علاقه مند هستم.
شخصی علاقه مند است. من او را منصرف نخواهم کرد – بگذارید دستش را امتحان کند. اما وقتی صحبت از کودکان بسیار کوچک می شود ، در اینجا باید خوب فکر کنید ، زیرا مسابقات می تواند فردی را با روان ناپایدار آسیب برساند. اما روان نیز باید آموزش ببیند ، زیرا زندگی فقط از مسیرهای مستقیم تشکیل نمی شود. این اتفاق می افتد که شما مجبورید شکست را بپذیرید و سقوط نکنید وقتی چنین حوادث ناخوشایندی وجود دارد.
“کسی که سقوط کرد ، گم نشد ،
اما کسی که روحیه افتاد گم شد.”
بنابراین – قلب خود را از دست ندهید ، و – پیش بروید.
– نوازنده ای بدون عناوین برنده امروز – به نظر می رسد او کمی متقلب است: چگونه او روی صحنه رفت؟ فقط استعداد داشتن کافی نیست ، استعداد باید یک تأیید رسمی داشته باشد.
– فکر می کنم اکنون مردم شروع به گرفتن این عناوین با آرامش کرده اند. تعداد زیادی از برندگان و همچنین مسابقات وجود دارد. عناوین برنده جایزه “بال دانشجویان” را باز می کنند. آنها همچنین برای معلمان مهم هستند: اگر دانش آموزان شما برنده جایزه هستند و معلم نیز برنده جایزه است ، می توانید برای افزایش وضعیت آموزشی درخواست دهید.
ماکسیم ونگروف: “امروز باید مسابقات تغییر شکل دهند”
А به نظر من ، مردم در این مورد آرام تر هستند. همانطور که در یک نمایش تئاتر گفته شده است: “چرا اگر شما یک نام دارید به یک عنوان نیاز دارید؟”
– ورا بوریسوونا ، چند سال است که تدریس می کنید؟
– من از 15 سالگی شروع به کار کردم ، یک دانشجو داشتم. سپس او به عنوان همیار برای یک معلم آواز کار کرد ، او به من تنفس را یاد داد. نفس کشیدن … به عنوان پیانیست این مهم است! من از سال 1965 – یعنی 55 ساله در آکادمی گسین مشغول به کار هستم. 
ورا نوسینا. عکس – الکساندر گربشکوف
– اگر شما یک دوره زمانی 30 ساله اختصاص دهید – دانشجویان و جوانان انتخاب کننده این حرفه چگونه تغییر کرده اند – و آیا آنها تغییر کرده اند؟
– بچه ها نامزد هستند ، واقعاً درگیر – آنها از “خوانده شده” هستند. موسیقی – واقعاً شغل ، زندگی و امکان تحقق خودشان است. آنها با موفقیت در مسابقات ظاهر می شوند و مکانهای بالایی را اشغال می کنند ، اما مهمترین چیز حضور در دنیای موسیقی است.
من برای بچه ها احترام زیادی قائلم و البته سعی می کنم کاملاً مسلح باشم : رپرتوار ، تجهیزات حرفه ای ، برندگان. من تمام تلاشم را می کنم تا آنها را برای این راه دشوار و به طور کلی زندگی دشوار آماده کنم.
صادقانه بگویم ، من تفاوتی بین دانشجویان امروز و دانشجویان 30 سال پیش نمی بینم. به نظر من ، مردم به طور کلی بسیار کم تغییر می کنند. بچه های امروز تفکر متفاوتی دارند – اما جالب است. من کسانی را که جوانان امروز را سرزنش می کنند درک نمی کنم.
البته اکنون یک طبقه بندی بسیار گسترده وجود دارد. به خصوص در میان نوجوانانی که زندگی می کنند ، چگونه می توانم آن را بیان کنم … پرستش مرگ. انواع شادی ، حملات تند ، آنها بسیار ضعیف تربیت می شوند. این لایه کاملا بزرگ است. و بچه های ما وجود دارند ، کاملا متفاوت. آنها بسیار جالب فکر می کنند ، آنها چیزی برای گفتگو دارند ، نظر خود را دارند.
بنابراین ، می توانم بگویم که امروز یک طبقه بندی بسیار قوی از سطح فرهنگ و تحصیلات ، سطح خودآگاهی وجود دارد. این شکاف بسیار زیاد است. دانش آموزان و دانشجویان ما واقعاً ارزشمند هستند. این خوشبختی ما ، خوشبختی شخصی من است که من اینجا کار می کنم و با چنین بچه هایی کار می کنم. و در مدارس و کالج های موسیقی ، کودکان کاملاً شگفت انگیزی وجود دارند.
و آنها در تلویزیون برخی رسوایی ها را با معلمان ، درباره وقایع غم انگیز گزارش می دهند. در اینجا البته تبلیغ همه چیز منفی که مثلاً در تعدادی از برنامه های تلویزیونی با آن روبرو هستید مقصر است. من این “سم” را شامل نمی شوم: بعضی از سریال های تلویزیونی با قتل همه سم هستند ، این سم است. حتی اگر روی من تأثیر بگذارد ، چه تاثیری روی جوانان دارد؟! چگونه این فضای عصبی ، پرخاشگری بسیار شدید ، که از تلویزیون پخش می شود ، به طور کلی عمل می کند؟
ما بی توجهی به ارزش های قدیمی را می بینیم. وقتی با چنین شخصی روبرو می شوم ، فکر می کنم مقصر جامعه است که اجازه آن را داده است – باید فوراً و به شدت ممنوع می شد. با تشکر از شما ، هنوز برنامه های عالی وجود دارد و دوره قرنطینه در تعدادی از برنامه های آنلاین به شکوفایی معنویت ، آموزش و زیبایی تبدیل شده است. 
ورا نوسینا. عکس – الکساندر گربشکوف
– برخی از نوازندگان با تجربه حرفه ای و زندگی گسترده ، که فرصتی برای برقراری ارتباط با آنها داشتم ، می گویند امروز پیدا کردن یک کار خوب برای یک نوازنده بسیار دشوار است – < strong> سخت تر از قبل است. این به این دلیل است که پیش از این فرهنگ بیشتر مورد توجه قرار می گرفت ، یا به این دلیل که اکنون تعداد نوازندگان بسیار بیشتر است – یک سوال دشوار برای همه سنین. یافتن مکان مناسب برای کار همیشه دشواری هایی داشته است ، اما همه حل و فصل می شوند ، گرچه بدون مشکل و بدون انتظار نیستند.
شما احتمالاً می دانید که برنامه دولتی حمایت از فرهنگ اخیراً تصویب شده است. برای اولین بار در چنین مقیاسی ، دولت و دولت به مشکلات فرهنگ روی آوردند. همه گیری این روند را متوقف کرد ، اما بدون شک با گذشت زمان احیا خواهد شد.
من متقاعد شده ام و بیش از یک بار در روزنامه موزیکال ریویو نوشتم که آموزش موسیقی باید جهانی باشد ، همانطور که در ژاپن ، این یک الزام است! یک بار وزیر صنایع سنگین در رادیو صحبت کرد و گفت که آموزش موسیقی برای یک کارگر بسیار مهم است ، زیرا کارگری که موسیقی بتهوون را گوش می کند و می فهمد ، به روش دیگری میخ می زند. دروس موسیقی کار نیمکره های مغزی را هماهنگ می کند ، هوش ، تمرکز ، هماهنگی را ایجاد می کند – می توانید به کتاب و مقالات معروف D.K.Kirnarskaya مراجعه کنید.
در آموزش اخلاق و دیدگاه زیبایی شناسی در آموزش معنوی یک شخص اهمیت زیادی وجود دارد تفکر ، قدردانی از زیبایی و از طریق زیبایی خوب می آید ، و از طریق خوب عشق می آید ، و از طریق عشق – رفاه. اکنون در جهان چه اتفاقی می افتد … خدا می داند چه چیزهایی وجود دارد.
– ورا بوریسونا ، شما یک تجربه بزرگ آموزشی را پشت سر خود دارید. آیا می توان گفت که تجربه در این حرفه گاهی صدمه می زند – مانند زندگی: گاهی اوقات ما تجربه منفی یا ناموفق ارتباط با افراد را به افراد دیگری که در زندگی ما ظاهر می شوند انتقال می دهیم. آیا این اتفاق در شغل معلمی اتفاق نمی افتد: کارکردن طبق الگویی که در طی سالیان طولانی تأیید شده و ممکن است بی اثر باشد؟
– به نظر من ، در آموزش موسیقی ، ایجاد الگوها دشوار است. هر دانش آموز نگاه جدید ، دادرسی جدید را “تحریک” می کند: آنچه برای یک دانش آموز مناسب است برای دانش آموز دیگر مناسب نیست. تكرار كانون هاي معمولي حتي براي مدت كوتاهي نيز امتحان نمي كنند. آثار موسیقی موجوداتی زنده هستند.
غالباً ، با اشاره به اثری که مدتهاست آشنا شده اید ، تعجب می کنید: چگونه ممکن است برخی از لحن ها ، نوعی تفکر موسیقی را قبلاً نشنیده باشید؟ – این برای همه آشنا است. نکته دیگر داشتن مجموعه ای از “کلیدهای اصلی” ، روش ها و روش های سازگاری با بافت است.
شاید گاهی اوقات از یک الگو استفاده می شود ، من آن را متفاوت می نامم – canon. در بعضی موارد ، دانش از سبک سبک ضروری است. در زندگی مردم ، دوره های سنی خاصی وجود دارد که در آن ها بسیاری از چیزها و پدیده ها مورد ارزیابی مجدد قرار می گیرند ، زمانی که احساس یک الگو وجود دارد – این الگو باید حذف شود. شما خود احساس می کنید که در حال مرگ هستید. شما به سادگی مرده اید ، به نظر می رسد در حال حرکت هستید ، اما در حقیقت روح خوابیده است. یک برنامه جدید بیاموزید یا یک کار کاملاً جدید برای خودتان با یک دانش آموز انجام دهید – همه “الگوها” به خودی خود از بین می روند …
برای مثال ، برای من این روند بسیار جالب بود. قبلاً احتمالاً کمتر به شخصیت دانشجو توجه داشتم ، اما اکنون با دقت به خواسته های دانش آموزان گوش می دهم. ما با آنها صحبت می کنیم ، تأمل می کنیم ، دانش آموز این را می خواهد ، من آن را متفاوت می خواهم. به طور معمول ، همه آنها افراد بسیار با استعدادی هستند و از نظر خود برخوردار هستند. یک نکته جالب وجود دارد: افراد با استعداد اشتباهات بزرگی مرتکب می شوند. و حالا شما باید بتوانید در مورد این اشتباهات بزرگ بحث کنید … و بعد می بینید – شخص چیز دیگری را برای خودش تصمیم می گیرد. شما باید به یک شخص کمک کنید ، دخالت نکنید ، “تحمیل” نکنید. 
عکس – Alexander Grebeshkov
– با داشتن چنین تجربه فوق العاده ای ، چگونه استعداد را تعریف می کنید؟ < / strong>
– من معتقدم که استعداد هدیه دیدن و شنیدن از زاویه ای کاملاً غیر منتظره است. برای دیدن چیزی که هیچ کس قبلا ندیده است. برای کشف چیزی که در این پدیده است ، اما اکثریت متوجه آن نمی شوند – این استعداد قادر به کشف آن است. استعداد – او فقط به روشی کاملاً متفاوت می بیند و می شنود.
– اما دیدن یک چیز است و دیگری توانایی انتقال … چیز دیگری است
– توانایی – این یک مسئله فنی است ، ببخشید. اگر چیزی برای شخصی باز باشد ، اگر او آن را ببیند ، می توانید به او در اجرا کمک کنید ، کمک به او کاملاً امکان پذیر است. و سپس خودش راه هایی را پیدا می کند.
– این اتفاق افتاده است که در روسیه یک معلم نه تنها یک معلم است ، بلکه اغلب یک مربی معنوی ، یک مادر دوم ، یک پدر دوم است. با چنین مراقبتی ، معلم نمی تواند به دانش آموز آسیب برساند ، آیا او وارد زندگی شخصی خود می شود؟ آیا معلمی حق دارد چنین مسئولیتی را بپذیرد؟
== نمی تواند آن را بر عهده نگیرد. هر شخصی – هر کسی – با کسی ارتباط برقرار کند ، این مسئولیت را بر عهده می گیرد ، چه یک معلم و چه شخص دیگری. و به عنوان یک معلم – حتی بیشتر از آن ، او به راحتی از این عملکرد جدا نیست ، در غیر این صورت دانش آموز را احساس نخواهد کرد. معلم باید دانش آموز را احساس کند ، او را درک کند. یک معلم و یک روانشناس اغلب.
الکساندر الکساندروویچ الکساندروف ، یک معلم و موسیقی دان فوق العاده ، برای ما کار می کرد. وقتی حالت عصبی شدیدی داشتم ، یک بار به او برگشتم: «چه کاری باید انجام دهم؟ من خسته شده ام ، به نظر من تمام وقت دلخور است … ». الكساندر الكساندروویچ رو به من كرد و گفت: “ورا ، آیا وقت داری كه آزرده شوی؟” همه! – مثل دست ناپدید شد. فکر کردم: زندگی ام را صرف چه کاری می کنم – تخلفات!
