نوامبر 22 ، 2020 9:08:26 بعد از ظهر
کمبود آب و ساعات محدود کار این توالت ها را به توالت خشک بیش از حد تبدیل نمی کند و کارگران بهداشت مجبورند زباله ها را به صورت مخفیانه در محوطه ای مجاور دفع کنند.
نوشته شده توسط پراگیا آخیلش
در هند ، ساخت و ساز توالت باعث کاهش شدید مدفوع در فضای باز می شود ، با این وجود حدود نیم میلیارد نفر در فضای باز مدفوع می کنند ، حتی پس از افزایش چشمگیر تعداد توالت در هند. در حالی که ایده ایجاد زیرساخت های بهداشتی کارآمد برای ریشه کن کردن اجابت مزاج خشک و توالت خشک بر روی کاغذ موفقیت آمیز بوده است ، واقعیت این است که تأکید بیشتری بر ساخت زیرساخت ها و برچسب گذاری یک منطقه به عنوان “بدون دفع مدفوع آزاد” از نگهداری توالت ها ، وقتی هر دو به یک اندازه مهم و بهم پیوسته باشند. از آنجا که اقدامات جامعی در زمینه نگهداری زیرساخت ها وجود ندارد ، کارگران بهداشت مورد سو explo استفاده و سو ab استفاده قرار می گیرند. کمبود آب و ساعات محدود کار این توالت ها را به بیشتر از توالت خشک تبدیل نمی کند و پس از آن کارگران بهداشت باید زباله ها را به صورت مخفیانه در محوطه مجاور دفع کنند.
در شهرک های شهری ، کارگران سرویس بهداشتی که تمیز کردن توالت های عمومی را بر عهده دارند ، در صورت امتناع از پاک کردن دستی انبارهای انسانی ، از ترس تعلیق زندگی می کنند. از آنجا که توالت ها به طور معمول به توالت خشک تبدیل می شوند ، ادعای ریشه کن کردن زباله دستی دولت های ایالتی هم برای “پاک کننده های توالت” و هم “کاربران” توالت فرضی است. ما همچنین فراموش می کنیم که پاک کننده ها نیز استفاده کننده هستند و هیچ تأکید بر حق بهداشت کارگر بهداشت نیست.
زنان نه تنها هنگامی که مجبور به شستن دستی و دستشویی توالت شوند ، بلکه همچنین هنگامی که در راه رسیدن به این توالت ها هستند در هند مورد ضرب و شتم ، آزار و اذیت و آزار فیزیکی قرار می گیرند. ساریتا (نام تغییر یافته است) ، یک کارگر بهداشتی از بانتلا ، اوتار پرادش ، توسط دو مرد در نزدیکی ادرار در داخل یک توالت نیمه ساخته شده توالت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و مورد تجاوز قرار گرفت.
آگاهی اجتماعی پیرامون ساخت توالت ها به معنای آموزش نگهداری این توالت ها و موارد انجام این کار نیست. در سراسر هند ، هزاران توالت برای سالها در دست ساخت باقی مانده است ، زیرا یارانه های دولت برای ساخت این توالت ها در اقساط زیاد است.
علاوه بر این ، در این یارانه ها ، هیچ پوشش جامعی از هزینه تخمگذار فاضلاب وجود ندارد ، به این معنی که گودال ها باید در فواصل منظم تمیز شوند. تنها در چند سال گذشته است که دولت در حال ساخت توالت های دو گانه است اما این نیز پس از ساخت تعداد قابل توجهی توالت فرنگی یک گودال است. هیچ سابقه یکپارچه ای در مورد اینکه چگونه بسیاری از توالت های یک گودال هنوز به صورت دستی در فواصل ثبت شده پاک می شوند وجود ندارد. این ، بار دیگر خلا the موجود در ثبت سوابق “آنچه پس از ساخت توالت اتفاق می افتد” را برجسته می کند.
جنبه دیگر این است که در مورد قسمت استفاده واقعی از توالت ، درک کافی وجود ندارد. در مناطق روستایی ، زنان از استفاده از توالت های اجتماع خودداری می کنند زیرا مجبورند بدون همراه خود راه بروند ، این امر همان خطر پیاده روی در مزارع برای مدفوع آزاد را در معرض خطر قرار می دهد. باز هم ، از آنجا که توالت های فرنگی کانون های عمومی عفونت ها هستند ، زنان ترجیح می دهند در فضاهای باز مدفوع کنند. مردان نیز تمایل دارند از بوی بد ادرار جلوگیری کنند.
در ده سال گذشته ، بیش از 700 نفر در تانک های سپتیک در هند جان خود را از دست داده اند در حالی که کمیسیون ملی صفای کارامچاریس (NCSK) فقط 631 نفر را ثبت کرده است. توالت فرنگی های کنترل نشده مطمئناً خطرات بزرگی را به همراه دارد – این حقیقت در مورد بحران بهداشت در هند ، با یا بدون توالت است.
پراگیا آخیلش دعوت كننده ملی طرح توانبخشی و یك محقق ارشد در مورد حقوق جامعه اقلیت ها با داسام هند است
