به عنوان Coronavirus اسپرد هیچ روزنامه نگار باید در کنار در زندان

Yegi رضاییان حمایت است دانشیار در کمیته حمایت از روزنامه نگاران (CPJ)
 
جامعه بین المللی به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات در مارس 3—که اعلام شد توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در دسامبر سال 1993 زیر توصیه شده توسط کنفرانس عمومی یونسکو.

اعتبار: CPJ

واشنگتن, DC, Apr 28 2020 (IPS) - در سال 2014 من و همسرم دستگیر شدند در کشور ایران به جرم کار به عنوان یک روزنامه نگار. من صرف 72 روز در تهران در زندان بدنام اوین همه آنها را در سلول انفرادی.

آنچه که من از طریق زندگی می کردند در آن زمان سال ها پیش مرا وادار به صحبت کردن در حال حاضر در حمایت از روزنامه نگاران که در پشت میله های زندان در یک لحظه زمانی که جوامع خود به آنها نیاز دارید بیشتر در طول یک بیماری همه گیر بهداشت عمومی که در آن دسترسی به اطلاعات ضروری است برای مبارزه با این ویروس مرگبار است.

روزنامه نگاران را فراهم خواهد کرد درمان coronavirus اما توضیح مخرب, داد و بیداد آن را در و راه هایی برای کاهش این بیماری توانایی به گسترش است ضروری خدمات است که می تواند در منافع امنیت ملی هر کشور است که به جای روزنامه نگاران زندانی در زندان است.

پس از خانه ما حمله کردند و با ماموران امنیتی ما گرفته شد, چشم بند و دستبند من بلافاصله قرار داده شده در یک سلول آلوده به سوسک. من با توجه به مجموعه ای از لباس های که تا به حال شسته شده پس از صاحب قبلی به پایان رسید و با آنها; من می توانم بوی او هر کس او بود, لحظه ای که من قرار داده و آنها را در.

همراه من تا به حال هیچ توالت و یا نزول و من فقط به حال دسترسی به آنها را زمانی که من نگهبانان احساس مانند آن را دادن به من. من مجاز به دوش برای اولین دوازده روز از اسارت.

بدیهی است که وجود دارد خوب است, زندان در جهان است. کوتاه از اجرای طولانی مدت حبس شدید ترین شکل مجازات و در اکثر نقاط جهان در آن در نظر گرفته شده را حداقل در بخشی به رفتار مردم برگزار شد.

برای زندانیان سیاسی که روزنامه نگاران زندانی تقریبا به اتفاق آرا واجد شرایط به عنوان یک سلب کرامت است که همواره بخش مهمی از این فرایند است.

در زندان من تا به حال هیچ راهی برای حفظ بهداشت خوب و یا اجتناب از سوء تغذیه. هیچ دسترسی به, ویتامین ها, پاک کردن آب و یا هوای تازه. فشار روانی منجر به استرس سطح است که unimaginably بالاتر از آنهایی را که ما تجربه ما در زندگی عادی.

در چنین محیط استراحت نمی آمد آسان است. تلاش بر روی زمین به خواب می گه پتو به عنوان پوشش و چراغ که تبدیل شد و در 24 ساعت شبانه روز ساخته شده آن را تقریبا غیر ممکن است.

تصور کنید که افزایش خطرات ناشی از چنین شرایطی با یک حرکت سریع و ویروس کشنده در شل در فضاهای محدود. یکی می شود سیستم ایمنی به خطر بیافتد به طور پیش فرض لحظه ای آنها زندانی شده است.

در زندان وجود ندارد کافی لوازم پزشکی و یا پزشکان به اداره آنها. اگر یک کشور در حال نابود coronavirus در حال حاضر به عنوان, ایران, چین و ترکیه هستند برای مثال خطرات برای زندانیان افزایش نمایی. به خصوص در پرجمعیت عمومی بخش.

این یک مأیوس کننده طنز که این زندانیان در حال حاضر در حال برگزار شد در سلول انفرادی به عنوان من یک بار بود, در واقع ممکن است امن تر از کسانی که در زندان جمعیت.

در فضاهای محدود از زندان ذهن کار می کند در طول زمان است. شما دائما نگران عزیزان خود را در جهان خارج و آنها را برای شما. با یک بیماری همه گیر گسترش روز به روز این حس ناامیدی زندان روزنامه نگاران در حال تجربه امروز برای من قابل لمس است.

اضافه کردن به این گونه است که این تصمیم اما عاقلانه آن ممکن است توسط اکثر زندانها به طور نامحدود به حالت تعلیق در فرد بازدیدکننده داشته است به زندانیان.

در زمانی که روزنامه نگاران می تواند کمک به سرعت گسترش ویروس توسط آموزش عمومی بیش از حد بسیاری از بیحال پشت میله های زندان حداقل 250 با توجه به آخرین آمار و ارقام از کمیته حمایت از روزنامه نگاران که در آن کار میکنم.

بسیاری از آنها بیمار هستند و در حال ارائه نشده است دسترسی کافی به بهداشت و درمان. همه آنها همکاران به ناحق زندانی شده برای کار خود را.

این ضروری است برای اطمینان از ایمنی همکار روزنامه نگاران بدون توجه به جایی که آنها هستند و یا آنچه آنها پوشش درایوهای کار من در CPJ. در شرایط فعلی که به معنی حفاظت از سلامت خود بیش از حد.

این است که چرا من با همکاران از سراسر جهان در درخواست رهبران به انتشار روزنامه نگاران آنها در حال برگزاری در زندان است. انجام این کار خواهد بود برای جهان خوب در زمانی که همکاری در تمام سطوح جامعه است که به شدت مورد نیاز است.